موجی پریشانم که مدام

 به شن های ساحل  و قعر دریا کوفته میشوم

سرگردانم 

و پریشان حال

گویی اینجا اخر دنیای من است

نوشته شده در جمعه 95/2/3ساعت 10:8 عصر توسط روزگار غربت| نظرات ( ) |