بگذار یک دل سیر از عشق تو برچینم...

بگذار هوای دلم تازه بشود...

بگذار در هوایی نفس بکشم که تو نفس میکشی..

بگذار جان دوباره بگیرم ...

بگذار دوباره دلت هوایی دل من بشود 

بگذار تا میوه عشقمان ثمر بدهد

و جهانی را محو خودش کند

تا لیلی شاگردی کند

مجنون لب به خنده بگشاید

 شیرین معرفت بیاموزد

 فرهاد پای از بیستون بر زمین بگذارد

و همه نظاره گر عشقی باشند که هزار ساله می شود

نوشته شده در دوشنبه 96/4/26ساعت 12:19 عصر توسط روزگار غربت| نظرات ( ) |